Amortyzacja części – zużycie części w samochodzie. Współczynnik amortyzacji wynika z wieku pojazdu i jego zużycia oraz uwzględniany jest przy wyliczaniu należnego odszkodowania.

Bezpośrednia Likwidacja Szkody (BLS) – sposób likwidacji szkody komunikacyjnej, który polega na zgłoszeniu jej we własnym towarzystwie ubezpieczeniowym, bez względu na to kto jest sprawcą wypadku.

Franszyza integralna – kwota, do której zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności za zaistniałą szkodę.

Franszyza redukcja – inaczej udział własny, kwota o którą zakład ubezpieczeń pomniejsza odszkodowanie. Może być wyrażona procentowo lub kwotowo.

Karencja – okres po zawarciu polisy, przez który ubezpieczyciel nie udziela ochrony lub jest ona ograniczona. Karencja najczęściej stosowana jest w ubezpieczeniach na życie.

Konsumpcja sumy ubezpieczenia – pomniejszenie sumy ubezpieczenia o wysokość wypłaconego odszkodowania.

Nadubezpieczenie – sytuacja, gdy suma ubezpieczenia przewyższa wartość przedmiotu ubezpieczenia. W przypadku szkody zakład ubezpieczeń wypłaci odszkodowanie odpowiadające autentycznej wartości mienia.

Niedoubezpieczenie – sytuacja, gdy suma ubezpieczenia jest zbyt niska w stosunku do wartości ubezpieczonego mienia. Ubezpieczyciel wypłaci wtedy odszkodowanie nieodzwierciedlające faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia.

Ochrona zniżek – dodatek do polisy komunikacyjnej umożliwiający zachowanie zniżek za bezszkodową jazdę pomimo wystąpienia szkody.

Pierwsze ryzyko – system ubezpieczenia polegający na ustaleniu maksymalnej prawdopodobnej wartości jednej szkody.

Regres ubezpieczeniowy – roszczenie zwrotu całości lub części wypłaconego odszkodowania kierowane przez zakład ubezpieczeń do sprawcy szkody.

Ryzyka nazwane – zakres ubezpieczenia obejmujący jedynie te szkody, które zostały wymienione w ogólnych warunkach umowy.

Stała suma ubezpieczenia – utrzymanie sumy ubezpieczenia pojazdu z dnia zawarcia polisy przez cały okres trwania umowy. Stała suma ubezpieczenia jest dodatkowym rozszerzeniem do polisy AC.

Sumy stałe – system ubezpieczenia polegający na ustaleniu maksymalnej granicy odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń równego sumie wartości wszystkich przedmiotów ubezpieczenia.

Szkoda całkowita – sytuacja, w której naprawa pojazdu jest niemożliwa lub jej koszt przekracza 70% jego wartości z dnia wystąpienia szkody.

Szkoda częściowa – każda szkoda, która nie jest szkodą całkowitą.

Uposażony – występuje w ubezpieczeniu na życie, osoba, której przysługuje świadczenie za określone w umowie zdarzenie, np. śmierć ubezpieczonego.

Wariant kosztorysowy AC – wariant ubezpieczenia AC, w zakresie którego ubezpieczyciel wyceni naprawę pojazdu w nieautoryzowanym serwisie, z użyciem nieoryginalnych części.

Wariant serwisowy AC – wariant ubezpieczenia AC, w ramach którego ubezpieczonemu przysługuje naprawa pojazdu w autoryzowanym serwisie, z użyciem oryginalnych części.

Wartość odtworzeniowa – sposób szacowania wartości ubezpieczanego mienia. Wycena, która powinna pozwolić na przywrócenie go do stanu sprzed szkody, czyli nowego, lecz nie ulepszonego.

Wartość rzeczywista – sposób ustalania wartości ubezpieczanego mienia uwzględniający jego zużycie (amortyzacje).

Wszystkie ryzyka (All risk) – najszerszy możliwy zakres ubezpieczenia, pokrywa on wszystkie nagłe zdarzenia losowe, które nie zostały wyłączone na mocy ogólnych warunków umowy.

Zasada proporcji – proporcjonalne pomniejszenie odszkodowania, gdy miało miejsce niedoubezpieczenie. Zasada proporcji stosowana jest, gdy suma ubezpieczenia wynosi mniej niż 70% rzeczywistej wartości przedmiotu ubezpieczenia. Przykład: jeżeli dom o wartości 1 mln zł zostanie ubezpieczony na 500 tys. zł (50% faktycznej wartości) oraz dojdzie do pożaru i całkowitego spalenia nieruchomości, to zakład ubezpieczeń wypłaci , proporcjonalnie, 250 tys. zł (50%) odszkodowania

Nie znalazłeś odpowiedzi i masz jeszcze pytania? Możesz do nas zadzwonić na  numer: 600 977 019. Jesteśmy do Twojej dyspozycji od poniedziałku do piątku w godz. 8:00-19:00.